Είναι γνωστό ότι η ωραία γεύση και μυρουδιά στο τσίπουρο πετυχαίνεται από τους παραγωγούς με την προσθήκη (κυρίως) γλυκάνισου, μια προσθήκη όμως, η οποία επιβαρύνει το προϊόν με τοξικές χημικές ουσίες, όπως η ανηθόλη, η οποία αν και θεωρείται αβλαβής σε μικρές ποσότητες, (έως 1%), εμφανίζει ορισμένα δεδομένα που τη συνδέουν με καρκινογένεση,[vi] ενώ μερικές έρευνες έχουν υποδείξει ότι η συχνή κατανάλωση γλυκάνισου από θηλάζουσες μητέρες μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στα νεογνά, παρά το γεγονός ότι το γλυκάνισο εμπεριέχει και πολυφαινόλες! Παρά την επικρατούσα άποψη ότι ο γλυκάνισος κάνει καλό, έχουν αναφερθεί παρενέργειες στην υγεία όπως σε περίπτωση επαφής με σπόρους, ότι εμφανίζεται δερματίτιδα. Επίσης έχουν αναφερεθί ως παρενέργειες φωτοευασθησία, φλεγμονή των χειλιών και στοματίδια όταν χρησιμοποιείται σε οδοντόπαστες και ακόμα, ναυτία, εμετός, σπασμοί, πνευμονικό οίδημα και αντιδράσεις υπερευαισθησίας.[vii]
Είναι γνωστό ακόμα ότι η ανηθόλη που περιέχεται ως δραστικό συστατικό στον γλυκάνισο, χρησιμοποιείται εναντίον ψειρών και άλλων παρασίτων,[viii] ένα γεγονός που προκαλεί απορία δεδομένου ότι αναδύεται το ερώτημα πώς είναι δυνατό να θεωρείται βοηθητικό για την υγεία, ένα προϊόν που έχει τη δυνατότητα να σκοτώνει είδη ζωής, ενώ σε σχετική επιστημονική εργασία βρέθηκε ότι προκαλεί καρκίνο σε μεγάλες δόσεις ή αλλοιώσεις στο συκώτι πειραματόζωων, αν και τα ευρήματα εκτιμήθηκε ότι δεν συνιστούν απόδειξη για την πρόκληση καρκινογένεσης σε ανθρώπους. [ix]
Ένα ακόμα γεγονός που δημιουργεί ερωτήματα είναι η εν γένει άγνοια των διαδικασιών εισαγωγής γλυκάνισου στο τσίπουρο. Σύμφωνα με τη νομοθεσία η ποιότητα στους σπόρους γλυκάνισου πρέπει να συμμορφώνεται με τους κανόνες που ορίζουν τα όρια ασφαλείας σε γεωργικά φάρμακα και υπολείμματα βαρέων μετάλλων. Θα πρέπει να είναι απαλλαγμένοι μυκοτοξινών και θα πρέπει να γίνεται οπτικός έλεγχος για την παρουσία μούχλας. Ωστόσο, παραμένει αμφίβολο εάν γίνονται έλεγχοι και από ποιους κατά την παραγωγή τσίπουρου με γλυκάνισο ή άλλους σπόρους και υλικά.
Η προσθήκη γλυκάνισου και άλλων ουσιών επιδιώκεται επειδή η προηγούμενη επεξεργασία των σταφυλιών έχει αφαιρέσει τις περισσότερες ουσίες τους και τα έχει μετατρέψει σε στέμφυλα. Δηλαδή στο υποβαθμισμένο δευτερογενές υλικό παραγωγής τσίπουρου, στο οποίο προστίθενται αρωματικές ουσίες για να δώσουν κάποια γεύση και ποιότητα που την έχει στερηθεί λόγω επεξεργασίας.
Στην περίπτωση τού οργονοτσίπουρου, η ελαφρά γευστική και μοναδική μυρωδιά του προέρχεται από το γεγονός ότι δεν έχει υπάρξει προηγούμενη επεξεργασία για την εξαγωγή κρασιού, η οποία επεξεργασία εμπεριέχει τη διαδικασία τής ζύμωσης και τον κίνδυνο εάν δεν έχουν τηρηθεί σχολαστικά οι οδηγίες ζύμωσης να μεταφερθούν στο τελικό προϊόν τα τοξικά και επικίνδυνα για την ανθρώπινη υγεία χημικά υποπροϊόντα της όπως είναι η μεθανόλη και η ακεταλδεϋδη.[x]
ΠΗΓΗ
.jpg)
0 σχόλια: