Γερασμένος ο στόλος των ελληνικών γεωργικών μηχανημάτων. Στα 25 έτη ο μέσος όρος των εν ενεργεία τρακτέρ σύμφωνα με τον ΣΕΑΜ

Ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με την εκμηχάνιση της ελληνικής γεωργίας έδωσε ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Εισαγωγέων Αντιπροσώπων Μηχανημάτων (ΣΕΑΜ), κ. Σάββας Μπαλουκτσής, σε ομιλία του στη Θεσσαλονίκη (ενημερωτική εκδήλωση του ΣΕΑΜ στη Helexpo, Θεσσαλονίκη). Σύμφωνα με τον κ. Μπαλουκτσή, η χώρα μας υπολείπεται πολύ τόσο σε αριθμό όσο και σε τεχνολογικό επίπεδο. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΕΑΜ αλλά και σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του ΙΟΒΕ στην Ελλάδα αναλογούν 0,5 ελκυστήρας ανά γεωργική εκμετάλλευση. Στην Ιταλία ο αντίστοιχος δείκτης είναι 2,0, στην Ισπανία 1,9, στην Πορτογαλία 2,1 και στην Σλοβενία 3,7. Επίσης σύμφωνα με τον κ. Μπαλουκτσή, στην Ελλάδα η μέση ηλικία των εν ενεργεία ελκυστήρων αγγίζει τα 25 έτη. Στις υπόλοιπες χώρες δεν ξεπερνάει τα 15 έτη. Επίσης, ένα άλλο στοιχείο που δείχνει πόσο γερασμένος είναι ο στόλος των γεωργικών ελκυστήρων, είναι η ηλικιακή σύνθεσή του.

Σε ένα σύνολο που υπολογίζεται γύρω στις 180.000 τρακτέρ, ποσοστό 24% είναι ηλικίας μέχρι 15 ετών, μπήκαν δηλαδή στην αγορά μετά το 1998. Άλλο ένα ποσοστό 24% είναι ηλικίας από 16-25 ετών, μπήκαν δηλαδή στην αγορά από το 1989 μέχρι το 1998. Ποσοστό που αγγίζει το 50% είναι ηλικίας 26-40 ετών, είναι δηλαδή τα τρακτέρ που μπήκαν στην αγορά πριν από το 1989 ενώ υπάρχει και ένα ποσοστό 2% που είναι πάνω από 40 ετών και μπήκαν στην αγορά πριν από το 1974!
Στην Ελλάδα, ένα σημαντικό ποσοστό που ξεπερνά το 40% των εν ενεργεία ελκυστήρων δεν έχει τετρακίνηση. Επίσης ένα ανάλογο ποσοστό δεν διαθέτει ούτε καμπίνα ασφαλείας, ούτε πλαίσιο ασφαλείας.

«Τέλος θα πρέπει να επισημανθεί η παντελής απουσία ελεγκτικών διαδικασιών και μηχανισμών στην χώρα μας, ως πρόληψη για την αποφυγή των ατυχημάτων αλλά και της ρύπανσης του περιβάλλοντος, που προκαλούνται από την χρήση ακατάλληλων και επικίνδυνων γεωργικών ελκυστήρων, ενώ η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη και στα γεωργικά παρελκόμενα», τόνισε ο κ. Μπαλουκτής.

Τα βασικότερα αίτια της παραπάνω κακής κατάστασης σύμφωνα με τον ΣΕΑΜ είναι τα εξής:

1. Η μεγάλη καθυστέρηση αλλά και η μειωμένη απορροφητικότητα που παρατηρείται στα επιδοτούμενα επενδυτικά προγράμματα, όπως είναι τα Σχέδια Βελτίωσης. Λόγω της μακροχρόνιας αναμονής, οι επενδύσεις αναστέλλονται, η αγορά εγκλωβίζεται και το τελικό αποτέλεσμα είναι αντίθετο από το επιδιωκόμενο. Μια ματιά στα μεγέθη της αγοράς την τελευταία 20ετία θα αποδείξει του λόγου το αληθές.
2. Η παντελής απουσία στρατηγικής από πλευράς πολιτείας, με την οποία θα αναδεικνύεται και θα επιδιώκεται η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της Γεωργίας και εξ αυτής, ο βαθμός εκμηχάνισης, ως αναγκαία συνθήκη.
3. Η επιδοματική πολιτική της Κοινότητας αλλά κυρίως η λανθασμένη εφαρμογή και νοοτροπία με την οποία αυτή ασκείται στη χώρα μας, με την οποία υποβαθμίζεται η προσπάθεια για μείωση του κόστους και των εξόδων και αναδεικνύεται περισσότερο η προσπάθεια για αύξηση των τιμών και των εσόδων.

ΠΗΓΗ